Het is één van mijn favoriete woorden merkte ik toen ik er op ging letten: “Even”.
- Ik maak even mijn nieuwsbrief
- Ik ga even naar de bakker
- Ik schrijf even dat aanbod
- Ik vouw even de was op
Even duurt in mijn hoofd een minuut of 5, hooguit 10. In de praktijk blijkt niets van wat ik hierboven beschrijf – en er zijn nog vele praktijkvoorbeelden te noemen – 5 tot 10 minuten te duren.
Het is interessant hoe ik mezelf hiermee dus voor de gek hou en het tijdsoptimisme laat voortbestaan. Want door het woord regelmatig te gebruiken, kom ik heel vaak tijd tekort. Of laat ik het anders verwoorden: hierdoor maak ik niet alles af wat ik had bedacht te doen.
Intussen weet ik dat het helpt om me te realiseren dat er heel weinig dingen in dit leven ‘even’ duren. Ik heb ingezien dat het mij helpt om het minder te zeggen. En het minder te denken.
Hier doe ik overigens niet krampachtig over. Als ik het mezelf hoor zeggen of denken, benoem ik dit en moet ik vaak hard lachen. En geef mezelf vervolgens ruimschoots de tijd om ‘even de was op te vouwen’. Of wat ik dan ook van plan was om ‘eventjes’ te doen.
Vandaag geen dikke tip dus voor jou op deze plek. Wel een mijmering die ik graag aan je wil meegeven: wanneer zeg jij even? En hoe lang duurt het dan echt? Mag jij ook minder ‘evens’ hebben in je leven?
Uiteraard vind ik het leuk om even van jou te horen 😉
