Hij was net gestart als VA.
Nieuw. Leergierig.
Zo iemand die zegt: “Ik wil meters maken. Al is het desnoods gratis.”
Dus ik dacht: mooi.
Kom maar stage lopen. Niet koffie halen, maar écht meedraaien. Coaching on the job als aanbod erbij. En als extraatje: mijn hele online opleiding tot Online Business Manager. Cadeau.
Want als je als starter vlieguren maakt én gecoacht wordt, dan gaat je groei ineens hard.
Sneller klanten. Beter werk. Minder eindeloos in je eentje zitten chatgpten wat nu handig te doen is.
Hij zei nee.
Niet omdat hij het niet wilde.
Maar omdat hij een traject inging bij het UWV.
En geen geld had.
En er gewoon nog niet klaar voor was.
En weet je, dat snap ik. Echt.
Soms voelt het nog te wiebelig.
Soms is het nog niet de tijd.
Wat ik alleen vaak zie:
Ondernemers die zeggen dat ze willen groeien…
Maar intussen wachten tot het 100% veilig voelt.
Tot ze er zéker van zijn dat het goed komt.
Tot alle lichten op groen staan.
Alleen: die dag komt nooit.
Aan de andere kant:
‘Gewoon springen’ als je iets al niet voelt kloppen,
dat is het ook niet.
Het zit ergens in het midden.
Daar waar je denkt: ik vind dit focking spannend, maar het trekt me ook.
Waar je voelt: ik weet nog niet hoe, maar dit past wel bij waar ik heen wil.
Dat spanningspunt.
Daar zit vaak de groei.
Niet zonder bibbers.
Ook niet tegen je natuur in.
Herken je dat? Dat je voelt: ik wil wél in beweging komen maar dan op mijn manier, niet op wilskracht?
Dan is mijn boek misschien iets voor je: mirasaia.nl/boek
Over keuzes maken, je ritme terugvinden en je bedrijf weer laten kloppen met wie jij bent.
(Nu bijna gratis thuisbezorgd)