Van donuts als ontbijt naar speltboterhammen met hüttenkäse, kalkoenfilet en komkommer.
Niet omdat ik ineens foodblogger wil worden.
Maar omdat ik in de afgelopen 15 jaar tijd bijna een kilo per jaar erbij at.
En ergens wist ik dat natuurlijk heel goed: poffertjes, pannenkoeken of donuts zijn heerlijk, maar niet elke ochtend.
Dat bord pasta wat ik zonder knipperen met mijn ogen wegwerkte, was meer iets voor een bouwvakker van 25 dan voor mij. En die 2 koekjes bij de serie op de bank… Tja. Ik vond vaak dat ik ze had verdiend.
Kleding kocht ik gewoon elke keer een maatje groter en ik was een queen in het verhullen van de volle buik.
Tot het moment dat ik mijn eigen teennagels niet meer makkelijk kon knippen, de bloody limit was bereikt.
Bij bedrijven gaat het net zo. Je kunt jarenlang doordraaien op “snelle energie”.
Van alles verhullen voor jezelf of de buitenwereld.
Dat gaat ook best een tijd goed. Tot het te zwaar wordt.
Tot er kilo’s aan werk, achterstanden en chaos bijkomen.
Tot je zelf je spreekwoordelijke nagels niet meer kunt knippen.
Dan is het klaar, althans, zo ging het bij mij.
En nu geen crashdieet, geen quick fix.
Wel anders eten, meer bewegen.
Iets waarmee ik verder kom.
Dat is precies wat er kan gebeuren als je met een Virtuele Assistent gaat werken.
Niet iemand die jouw magie vervangt, die is van jou.
Wel iemand die het zware van je bord haalt, zodat je bedrijf weer licht voelt.
Zodat er ruimte komt om te bouwen, te genieten, vooruit te kijken.
Geloof me: dat verschil proef je meteen. Ik match je graag aan één van de top-VA’s uit mijn team.