Ik ben een ex-roker. Ik begon rond mijn 16e als feestjes-roker, ik rookte echt alleen als het ergens gezellig was. Dus deed ik 2 maanden met 1 pakje. Dat heb ik heel lang volgehouden tot ik ging werken op de Erasmus Universiteit in 1999 als secretaresse en daar een eigen kamer kreeg. Waar ik mocht roken! Dat kan je je tegenwoordig niet meer voorstellen hahaha.
Het rokende hek ging van de spreekwoordelijke dam en ik zat op een gegeven moment op een half pakje per dag. Kuch.
Tot de internist op 27 november 2003 zei (ik weet het echt nog precies!) dat ik moest stoppen met roken. Ik kreeg medicatie op dat moment om mijn te snel werkende schildklier plat te leggen en er werd mij haarfijn uitgelegd dat er in sigaretten stofjes zitten die je schildklierwerking versnellen. Vond ik een steekhoudend argument en ik stopte acuut.
Ik hield het vol (geholpen door te lurken aan lege balpen en heel diep in te ademen alsof ik een trekje nam van die zo goddelijke sigaret) en droomde er ’s nachts heel vaak van. Ik rookte niet tot ergens in 2010. Toen bedacht ik me dat ik vast weer kon roken als vroeger, dus alleen op feestjes. Het werkte.
Tot ik mijn partner ontmoette in 2017 en spontaan met hem ging meeroken in alle opzichten. Intussen mopperend hoe duur het is en dat mijn kleren er zo van gaan ruiken.
Ik schakelde vervolgens toch maar terug naar een soort van af en toe roken. Dat lukte.
In november 2018 reed ik weg van een event waar ik hard had gewerkt, mezelf belonend met koude handen op het stuur, ramen open én die mentholsigaret. Want die had ik verdiend. Toch? Ik weet nog precies waar ik reed in Zeist toen ik naar die peuk keek en uit helicopterview naar mezelf; een kankerstokje als beloning? WTF was ik aan het doen? Het bleek mijn laatste sigaret te zijn. En ik rookte ‘m op. En ik stopte helemaal finaal. Nu echt!
Tot… een strippersfeestje (aargh, precies wat je denkt, de ranzige versie van de Chippendales) waar iemand uit het gezelschap mentholsigaretten tevoorschijn haalde en ik er 3 rookte. Ik genoot van elke sigaret, van elke haal.
Ik stopte er ook weer mee, maar verslaafd, dat ben ik nog steeds. Want als ik nu te horen krijg dat ik over een jaar sterf ga ik – hoe idioot maar waar – meteen weer roken.
Het is volslagen belachelijk en zoals mijn mental coach Angela zou zeggen; je gaat ook niet aan een uitlaatpijp van een auto hangen, maar toch… Ik geloof blijkbaar in iets wat een sigaret roken doet, oproept whatever.
En dat iets, wat helemaal niet goed voor een mens is, zie ik ook veel bij mijn klanten. Ze blijven doorgaan met van die stomme gewoontes die geld, tijd en hun gezondheid kosten. Als je je voelt aangesproken nu, dan weet je wat je te doen staat. Ermee stoppen ;-). En als je dat niet alleen lukt, mail of bel me dan even.
Ik ben ervaringsexpert als het gaat om stoppen met iets wat verdomd lekker is maar kei-ongezond 😉