Langzaam maar zeker kick ik af. Leer ik het af ook. Tijdsoptimisme. Toch?!
Tot ik het briljante plan kreeg om al mijn klanten en een paar zeer gewaardeerde samenwerkingspartners een persoonlijk cadeau te geven. Dat is – wat mij betreft – erg gelukt. Samen met vriend Volker (www.volkerderegt.nl) hebben we iets passends uitgekozen uit zijn fotocollectie en iets moois laten maken.
Toen moesten er kaarten komen (Kerstkaarten die ik leuk vind, ik blijk hierin nogal kieskeurig hahaha), dozen, verpakkingsmateriaal, cadeaupapier, stickertjes…
Op de Grote Inpak Dag kreeg ik ruzie met etiketten en printer. Dus besloot ik alles (adres van klant en afzender) met de hand te schrijven.
Ik kwam echt niet meer bij om mijn briljante plan, want alles bij elkaar heeft dit zeker 12 uur geduurd en dan scheelt het nog dat Volker de dozen heeft dichtgeplakt (want ik kreeg ook ineens ruzie met de grote dichttaper hahaha). Ook heeft hij de kratten gevuld met dozen naar de post heeft gebracht om daar te wachten op de postzegels zeg maar ;-).
Het was heerlijk om te doen, maar of ik het in 2020 weer zo aanpak, dat zal ik tegen die tijd wel weer zien, dit jaar is het in elk geval in alle opzichten een zeer persoonlijk cadeau geworden! En heeft de tijdsoptimist zich weer gruwelijk vergist…